طبق گزارش کاکرین، 8 در حال حاضر هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد پی ار پی اتولوگ برای درمان زخم های مزمن ارزش دارد. گزارش‌های تحلیل‌شده بر اساس تعداد کمی از مطالعات تصادفی‌سازی‌شده و کنترل‌شده برای درمان زخم‌های مزمن شامل 325 بیمار بود که بیشتر آنها در معرض خطر سوگیری بالا یا نامشخص بودند. مشخصات فنی برای تهیه پی ار پی و کاربردهای بالینی مواد آماده شده متفاوت بود. با این حال، نشانه‌های امیدوارکننده دیگری برای کاربرد کیت پی ار پی وجود دارد که عبارتند از:
تسریع بهبودی محل های شکستگی استخوان و/یا پیوند استخوان؛ به ویژه برای اندیکاسیون های فک
درمان تاندونوپاتی به ویژه در مشکلات تاندون آشیل و ترمیم بافت روتاتور کاف
کاربرد در جراحی زیبایی به عنوان پرکننده و برای جوانسازی پوست به منظور افزایش جذب بافت چربی
درمان زخم های مزمن غیر التیام دهنده مانند زخم های بیماران دیابتی که در معرض خطر اختلال در ترمیم زخم هستند.
درمان زخم‌های حاد و مزمن، سوختگی‌های شدید و محل‌های اهداکننده پیوند پوست که در مدیریت بیمار ضروری هستند.
در مجموع، به نظر می رسد امیدوارکننده ترین زمینه برای استفاده از کیت پی ار پی برای تاندونوپاتی ها باشد.
مطالعات آینده نگر و تصادفی بزرگ برای بررسی اثربخشی آماده سازی استاندارد پی ار پی در بهبود زخم ضروری خواهد بود.
پیشنهاد می‌شود که اولین گام به سوی این استانداردسازی، تولید روشی مقرون‌به‌صرفه‌تر و در نتیجه در دسترس‌تر آماده‌سازی پی ار پی باشد که پی ار پی را به راحتی در دسترس تعداد بیشتری از بیماران و مراکز درمانی قرار دهد و توسعه و طراحی مناسب را تسهیل کند. مطالعات بالینی قدرتمند
به طور کلی، تکنیک آماده‌سازی کیت پی ار پی که در این گزارش توضیح می‌دهیم، می‌تواند در اکثر محیط‌های بالینی اجرا شود و می‌تواند به درستی توسط پرسنل پزشکی آموزش‌دیده، بدون آموزش تخصصی اضافی، اجرا شود، زیرا آنها از قبل از همه خطرات مربوط به برداشت، حمل و نقل، پردازش، آگاه هستند. و تزریق یا اعمال کیت پی ار پی به بیمار.