سانتریفیوژ ابزاری است که معمولاً در آزمایشگاه‌های تحقیقاتی در سراسر جهان استفاده می‌شود. در واقع، یکی از پرکاربردترین تکنیک های تحقیقاتی در بسیاری از زمینه های علوم از جمله پزشکی، بیوشیمی و زیست شناسی مولکولی است.
یک سانتریفیوژ از فرآیند سانتریفیوژ برای جداسازی اجزای یک مخلوط پیچیده استفاده می کند. این دستگاه نمونه های آزمایشگاهی را با سرعت بالا می چرخاند. این اجازه می دهد تا اجزای مخلوط در معرض نیروی گریز از مرکز قرار گیرند - این باعث می شود ذرات متراکم تر از محور چرخش جدا شوند. سپس ذرات سبکتر به سمت این محور حرکت می کنند. گلوله ها، ذرات کوچک رسوب، به پایین لوله رانده می شوند. سپس محلول باقیمانده یا مایع رویی را می توان تجزیه و تحلیل یا پردازش کرد.
هدف از سانتریفیوژ چیست؟
سلول ها و ذرات موجود در سوسپانسیون مایع به مرور زمان در ته ظرفی که در آن قرار می گیرد به دلیل نیروی گرانش می نشینند. در آزمایشگاه های تحقیقاتی، مدت زمانی که باعث این جدایی های طبیعی می شود می تواند طولانی باشد. برخی از ذرات بسیار کوچک به هیچ وجه در محلول جدا نمی شوند.
بنابراین نیاز به سانتریفیوژ و استفاده از نیروی گریز از مرکز بالاست. نیروی گریز از مرکز باعث دور شدن این ذرات از محور می شود که یک سیستم تعلیق با مقدار مشخصی از چرخش در دقیقه (RPM) بچرخد.
نیروی وارد بر این ذرات در مقایسه با گرانش، نیروی گریز از مرکز نسبی (RCF) نامیده می شود. به عنوان مثال، وقتی RCF برابر با 500 x g باشد، این بدان معناست که نیروی گریز از مرکز اعمال شده 500 برابر بیشتر از نیروی گرانشی زمین است.