اکثر سیستم های بخار صنعتی سیستم های بسته هستند. هنگامی که آب تبخیر می شود و در دیگ بخار تبدیل به بخار می شود، انبساط سیستم را تحت فشار قرار می دهد. بخار با فشار خود از دیگ بخار خارج می شود و با لوله کشی به هر وسیله ای که قرار است برای گرم کردن یا پردازش استفاده شود منتقل می شود. تغییرات فشار درون سیستم حمل و نقل بخار را فراهم می کند و همچنین بر خواص فیزیکی آن تأثیر می گذارد.
این راحت و مفید است که سیستم بخار معمولی را به عنوان یک حلقه با چهار بخش مجزا در نظر بگیرید. اولی نسل است. در این مرحله در دیگ حرارت به آب اعمال می شود تا دمای آن افزایش یابد. پس از تبخیر آب، بخار حاصل به مرحله دوم حلقه بخار منتقل می شود: توزیع. این به سادگی حرکت بخار در یک سیستم بسته به نقطه استفاده آن است. استفاده، هر اتفاقی که می افتد، انتقال حرارت نامیده می شود. این مرحله سوم است. در قسمت انتقال حرارت حلقه بخار، گرمای بخار به خوبی منتقل می شود. به عبارت دیگر با انجام کارهای بی شماری به کار گرفته می شود.
همانطور که بخار گرمای خود را از طریق انتقال حرارت یا استفاده از دست می دهد، متراکم می شود یا حالت خود را تغییر می دهد این بار از یک گاز به مایع برمی گردد. به این میعانات می گویند. بسیار مهم است که میعانات را از سیستم بخار در سریع ترین زمان ممکن تخلیه کنید. این کار دستگاه ساده ای به نام تله بخار است.
بخش چهارم و آخر حلقه بخار، بازگشت کندانس است. برای سال‌های متمادی، میعانات گازی به سادگی روی زمین یا داخل زهکش ریخته می‌شد. در زمان‌های اخیر، فشار هزینه‌ها و نگرانی‌های زیست‌محیطی، مدیران انرژی را وادار کرده است که در نحوه مدیریت میعانات گازی تجدید نظر کنند.